Literatura nie zbawia, nie daje gwarancji na ratunek czy rozwiązanie kłopotów. Czytanie bywa działaniem wysokiego ryzyka, bo odzierać może ze złudzeń, zmuszać może do dostrzegania tego, co miałoby się ochotę przeoczyć, może budzić niepokój, smutek czy nawet rozpacz, zwłaszcza w czasach, gdy od ponad dwóch lat docierają do nas obrazy i treści wojenne, na które brakuje nam języka.
Podczas naszego trzeciego spróbujemy połączyć prozę, poezję i eseje, które powstawały w kontekście inwazji Rosji na Ukrainę. Podstawą rozmowy będą: „A pamiętasz, mamo?” oraz „Nie boli” Kateryny Babkiny z jej wierszami w przekładzie Bohdana Zadury, antologia „Końca świata nie będzie” w przekładzie Tomasza Pierzchały i pod redakcją Krzysztofa Śliwki oraz eseje Wiry Ahejewej „W cieniu imperium” w przekładzie Iwony Boruszkowskiej i „Być gościem w katastrofie” Tomasza Szerszenia.
