Balansując między realnym a zmyślonym, melodramatycznym a dokumentalnym, opowieścią o doświadczeniu a doświadczeniem, „Serce pochłania mi…” odzyskuje biografie XVIII i XIX-wiecznych pisarek związanych z Gdańskiem, poszukując strategii kobiecego pisania performansu. W tym, co z pozoru błahe i nieistotne, odnajduje opowieści o mechanizmach wykluczania i marginalizacji oraz miękkiej sile sprzeciwu.
„Serce pochłania mi tajfun języków miłości”. Upojny podwieczorek performatywny na podstawie życia i twórczości Johanny Schopenhauer, Luise Gottsched, Therese Focking, Marie Sansgêne i sióstr Brey.
Balansując między realnym a zmyślonym, melodramatycznym a dokumentalnym, opowieścią o doświadczeniu a doświadczeniem, „Serce pochłania mi…” odzyskuje biografie XVIII i XIX-wiecznych pisarek związanych z Gdańskiem, poszukując strategii kobiecego pisania performansu. W tym, co z pozoru błahe i nieistotne, odnajduje opowieści o mechanizmach wykluczania i marginalizacji oraz miękkiej sile sprzeciwu.
𝗠𝗘𝗡𝗨:
MUSZLA NADBAŁTYCKA PRZEPEŁNIONA ŁZAMI
W ZWIĄZKU Z UKOCHANĄ, KTÓRA ODESZŁA NA ZAWSZE,
BO KOCHAŁA
Na podstawie życia i twórczości Luise Gottsched (1713-1762)
MLECZNA WOALKA PRZESŁANIAJĄCA
RÓŻANE WNĘTRZE JOHANNY
Na podstawie życia i twórczości Johanny Schopenhauer (1766-1838)
BIAŁKOWY PANTEON ZDOBIONY WINOROŚLĄ,
TRAWIONY OGNIEM, NIEPOKOJEM I MIŁOŚCIĄ
Na podstawie życia i twórczości Therese Focking (1828-1911) i Marie Sansgêne (1853- …)
PUSZYSTA ŁABĘDZICA Z SERA TWAROGOWEGO Z LOMBARDII,
SZLOCHAJĄCA CZULE MIŁOSNĄ HISTORIĘ
Na podstawie życia i twórczości sióstr Breyne (XVIII w.)
i Luise Gottsched (1713-1762)
REALIZACJA:
reżyseria, dramaturgia: Klaudia Hartung-Wójciak
przestrzeń, rzeźba: Wiktoria Walendzik
projektowanie smaku: Franek Jones
reżyseria świateł: Jędrzej Jęcikowski
performans: Małgorzata Biela
harfa: Urszula Hazuka
live act: Justyna Dziedzic-Wińska
