Łukasz Krajnik

Świętej pamięci czas

„Czas wymyślili kapitaliści po to, by sprzedawać więcej zegarków” – mniej więcej tak brzmi niezwykle efektowna teza z ulubionego mema wszystkich internetowych (post)marksistów. W karykaturalnej, aczkolwiek wymownej frazie, przyklejonej do figury najbardziej wpływowego filozofa XX wieku, zawiera się cała esencja jego myśli. Pojawia się tu definiująca ją równoczesna krytyka cynizmu systemu kapitalistycznego i celebracja jego innowacyjności. Pojawia się także gest denaturalizacyjny – odsłonięcie ukrytego, ideologicznego mechanizmu relatywnej idei, kupczącej powabem zobiektywizowania (czas jest czasem, ale też na przykład mniej lub bardziej wolnym rynkiem, pracą albo rozmontowywanym na dziesiątki sposobów pojęciem wartości).